Kod oboljenja disajnih organa radi se spirometrija brz i bezbolan test, kojim se meri zapremina (volumen) vazduha.Koristi se za otkrivanje i praćenje astme, hroničnog opstruktivnog bolesti pluća, hroničnog bronhitisa, plućnog empfizema i plućne fibroze.Koristi se za funkciju pluća-plućna ventilacija.Izvodi se pomoću spirometrije koji se sastoji od usnika-mali cev koji je od sterilisane plastike ili kartona i koji se stavlja u usta.Jezik se ne stavlja u usnik.Na nos se pričvrsti štipaljka, koji zatvara nos, to su specijalne štipaljke za tu svrhu pregleda.
Prvo se udiše normalno kroz usnik, zatim lagano se izduva sav vazduh iz pluća, i brzo se udahne punim plućima pa posle toga što brže i što jače treba izduvati sav vazduh iz pluća.
Kompjuter izračunava sve parametre i napravi dijagram, koji pokazuje sve funkcije pluća odnosno na predvidjene funkcije.Obično se radi tri puta zbog tačnosti rezultata.Spirometrijom može da se dokaže da li je uopšte reč o plućnim bolestima, ili je reč o srčanom oboljenju, ili čak psihički poremećaj.Sa ovom metodom ispitivanja vidi se protok vazduha u zavisnosti od pola, visine, težine i godišta osobe.
Spirometrija pokazuje detaljnu analizu, može da se vidi i najmanje oštećenje kod pušača.
Spirometrijskim ispitivanjem odredjuje se:disajni volumen, inspiratorni rezervni volumen, ekspiratorni rezervni volumen, vitalni kapacitet, inspiratorni kapacitet kao i forsirani ekspiratorni volumen.Rezultati testova spirometrije se uporedjuju sa nalazima drugih dijagnostičkih metoda, fizički pregled, RTG, krvne analize.Na taj način se tek postavlja dijagnoza.Spirometrija predstavlja najznačajniji test ispitivanja plućne funkcije za lekara pulmologa.
Добродошли!Пријавите се на свој рачун
